Bitmeyen Hasretim Şiiri - Adem Durmazer

Ne yaban eldeyim
ne de uzak bir şehirde.
Elimde olmadan düştüğüm
azgın bir nehirde
tutunacak dal arıyorum DAL.

Anadan babadan uzak
sürüklenip duruyorum.
Ne bir yeşil yaprak,
ne bir çiçek ne bir gül.
Çamur çaylak içinde
dilime bulaşacak bal arıyorum BAL.

Sıcacık yuvamdan
vakitsiz uçmuşum.
Günlerce,aylarca
aç susuz dolaşıp durmuşum.
Binbir yerimden
kemiriyor aç kurtlar.
Güvenip sığınacak kul arıyorum KUL.

İstesemde dönemem artık.
Kapatmışım tüm kapıları yüzüme.
Geçmişim gibi geleceğimde
öyle karanlık görünüyorki gözüme
el yordamı ile düşe kalka
yürüyebilecek yol arıyorum YOL.

Ne yaşamaya gücüm var,
ne de ölmeye cesaretim.
Bir büyük pişmanlık var içimde,
bir de BİTMEYEN HASRETİM.