Bitmeyen Gurbet Şiiri - Süleyman Bektaş

Bitmeyen gurbet

Baharında çıktın, gurbet gezmeye,
Gurbet zor gelir mi, yârle gezmeye,
Alışırsın mahzun, mahzun gezmeye,
Gurbetten dönüşe, güz biter gayri.

Geçer mevsimlerin, kışa yaklaşır.
Yolun döne, döne, başa yaklaşır.
Gözlerindeki fer, yaşa yaklaşır.
Çakıllı dikenli yol, biter gayri.

Gurbet elde ömrün, geçti bilmedin.
Dostlarınla bayram, nedir bilmedin.
Gurbet ele gittin, gelmek bilmedin.
Gezip tozacağın, el biter gayri.

Bağımda al güller, açsın isterdin.
Ruhuma misk’ini, saçsın isterdin.
Gayri gurbete yol, bitsin isterdin.
Bağında yabani gül biter gayri.

Gönlünde ki yâri, her an taşıdın.
Sevgiyi yüklendin, hasret taşıdın.
Sılayı yüklendin, gurbet taşındın.
Dizlerinde derman, tez biter gayri.

Çağdaşi dertlerin, gurbette kalsın.
Yâr ile vuslatın, sılaya kalsın.
Yazdığın şiirler, dostlara kalsın.
Kalemin dividin az biter gayri.

Süleyman Bektaş
Çağdaşi