Bitmeyen Gözyaşı Şiiri - Cihat Eroğul

Hani açardı papatyalar,
Göçerdi kuşlar...
Ağlardı mor sümbüller,
Sararırdı tüm ümitler...

Giderdi, istediğimiz her şey
Kalmazdı da istemesek...
Ne kadar, onsuz da yaparım...
Desek, yapamazdık onsuz.

Ben ağlamayı bilmem,
Gönlümün efendisi.
Bir serçenin göz yaşıydı
Benimkisi... İlk ve son.

Sensiz geçen her günüm
Bir kelebek misaliydi.
Bir kaç günlük ömrüme
Seni "mutluluğu", sığdırma çabası...

Kurusun dökülen gözyaşları,
Konuşsun içine kapanan
Sözler... Artık varsın olsun
Seninle geçicek vakitler...