Saatler durmuş gibi,
camda ayın yorgun yüzü asılı.
Sabah olmuyor,
çünkü içim karanlığa satılık.
Sokaklar sessiz,
rüzgâr bile susmuş.
Bir yıldız seçtim,
o da karanlığa düşmüş.
Peki sorun nerede,
yoksa bende mi soldu ışık?
İçimde bir umut vardı,
o da karanlığa âşık.
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!