Bir asır evveldi, kapkaraydı bütün âfâk
Alınan her nefesle yaklaşıyordu şafak
Güneş sönmüştü, süzülüyordu damla damla
Gece doğuyordu ayın yüzündeki gamla
Yerle gök son def’a birbirine kavuşmuştu
Çanakkale! Bu; sana hüsrân, kâfire muştu
Geliyor karşına kânla beslenen ordular
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta