Ayrılık vakti gelince başa
Sararmadan dökülen yapraklar gibi
Arkadaşlıkları birer birer
Diktiğimiz fidanların, köklerinde sakladık.
O fidanlar ağaç oldu, dal oldu
Aylar yıllar geçti düşünceler bitmeden
Kök saldıkça sevgimiz
Saldı derinden derinden
Hiç bitmeyecek arkadaşlık dostluk
Beklenen gün gelecekti, senelerin ardından
Usulca fısıldar gibi,
Ve yine buluşabilmek için geldi o günler geri
Kesişecekti yollar, zamana ve mekana sığmayan
Ve sevdamız bitmeden, tükenmeden
Yüreklere kazındı, derinden derinden
Geçmişin izinden, eskilerden çok eskilerden
Kayıt Tarihi : 20.5.2015 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Samir Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/20/bitmeyen-dostluk-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!