Bitmeyen Dertlerim Çok

Bu nasıl bir zulümdür, gün doğmuyor
Dalında dal kurudu, gül açmıyor
Yerden-göğe kadar dünyam mahşerdir
Dost, şu upuzun yollar tükenmiyor

Hangisini diyeyim, derdim çoktur
Yaramın dermanı, doktoru yoktur
Ay bulutlara girdi, görünmüyor
Göğsüme saplanan demirden oktur

Kaldığım yer çok puslu, çok soğuktur
Hiç halimi, derdimi soran yoktur
Oy bu hasretlik benden ne istiyor
Gözümde yaş, ruhumda acı  çoktur

Kör karanlık geldi buldu dünyayamı
Ah toz, toprak ezip geçti dünyayamı
Vah her yer baştanbaşa sis, dumandır
Gel, bahara taşıyalım dünyayamı

Yoksulluk var. Aş, ekmek bulunmuyor
Dünyam karanlıktır, yol görünmüyor
Hasretin içimde yanan alevdir
Uzundur geceler, sabah olmuyor

Mehmet Çobanoğlu
16.05.2021
İstanbul