Bitmeyen çile akşamlar

her akşamla aynı kavga-
ne yapsam ne etsem geliyor bitiveriyor yamacımda
perişan koltuk kanepe divan
her akşam tepemde bir korkunç ivan
akşam yani gelesi var gidesi yok

duygular cıva gibimsi kaynar kendi içinde tüm gece
siyah simiyah değilse de grimsi
efkar rengi bir örtü
üzerime örtülen
hele o bitmeyen saatler
ölçsem burdan Kars'a yol gider

yine gün dönecek yine akşam olacak diye
o dayanılmaz işkence
bir kabus yaşamak her gece
televizyon internet kuruyemiş
o ne demiş bu ne demiş
bir bakıyorumki vakit daha akşam

bitmeyen bir karanlık
umutsuz bir vaka'a
çin işkencesi
sürekli konuşuyor ama duyulmuyor sesi
nefesimi kesiyor donup kalıyorum
gün gündüz bile haram bana
bitmiyor yine akşam olacak endişesi
perişan koltuk kanepe divan
her ne yapsam çözümsüz
illaki saati gelince gelecek
her akşam başımda akşam denen bu korkunç ivan

Yüksel Nimet Apel

29 Nisan 2018 Pazar Bodrum