Bitmeyen Aşktan Ümit Kesilmez

Ben senin hep mutlu olmanı istedim.
Ama benimle!
Onunla değil…

Zamanın içinde anı olmayı bırak,
Zam'an' kelimesinin içinde,
Küçük bir 'an' bile bulamadık birbirimize...

Seninle aramızdaki fark buydu işte.
Sen ateş ederek eğlenmeyi severdin,
Ben senin uğruna ölmeyi.
Sonra büyüdük.
Birbirimizin olmayı bırak,
Birbirimizden bir haber büyüdük.
Ve sevgilim bilmelisin!
Yılların sensiz nasıl da kahırlı geçtiğini,
Anlatmaz sadece takvimden dökülen yapraklar.
Ah sen bir görebilsen,
Dizlerine yattığımda okşadığın saçlarıma nasıl da düştü aklar...

Hep O'nu diledim bir tek O'nu.
Bu kadar mı yasaktı O bana?
Bu kadar mı günahtı O Allah’ım?
O'nun bana verilmemesi için hep cezalıydım.
Sanki dilek yerine ben hep cesetler astım…

Yine de,
Bir tek sana sığınırım.
Ben hala bir tek sana güvenirim.
Bu yürek kendisini senden başkasına emanet edemez.
Ne de olsa,
Bitmeyen aşktan ümit kesilmez!