Bitmeyecek Vurgunlugum Şiiri - Gassan Satar

Oksuz bir sokak kimsesizliginde
Seni dusunuyorum usulca
Zamanlara inat yasayan sevdamla
Sokaklara ismini serpiyorum
Sokak lambasinin titrek isiklari dusuyor ustume
Yine karanlik
Yine soguk her hucrem

Sen olmayinca bir garip yalnizlasir dunya
Bir zalim kis ruzgari eser sebepsiz

Sen olmayinca yagmur durur
Bulutlar onca yuklu iken doguma

Ben seni dusunuyorum yine
Dusuncelerime dolduruyorum dunyayi
Yagmuru ve bahari ve bulutu

Sana dokunmayinca gercek degil hicbirsey
Hasret bile suzulmeyince isminden
Hasret degil adi

Duslerime konuklugun sevismelerimse eger
Cok uzun zaman oldu gormeyeli seni
Sen olmayinca renkleri yok duslerimin

Bir ev var yine de duslerimde
Sevdamizin koynunda ustune hayaller buyuttugumuz
Kaymis avuclarimdan
Bahcesindeki otlar renksiz
Agactaki yaprak yesilsiz
Pencereleri gunessiz
Gecesi aysiz
Su gecenin taci yildizlar
Yildizlar bile isiksiz

Geceler bir tek anlatiyor ayriligini
Koca bir sehir uykuda
Sessizligi yorgan etmisler yureklerine
Gecede bir ben varim ayakta
Bir de seni terketmeyen sevdam

Yalnizligi baska nasil anlatayim
Sensizligi nasil anlatayim baska
Simdi seni dusunmeler kar etmiyor
Yetmiyor sizisini dindirmeye yuregimin

Aklima dusuyorsun ne yapsam
Iste o zaman
Birakip butun yokluklari bir kenara
Sevdami delice savurup tenine
Ask sozcuklerinin kanatlarinda ucasim geliyor sana

Sen uzakta olsan da
Sevda yamandir
Acar kanatlarini delice
Ucar meydan okuyarak hazan ruzgarlarina
Zamanin bitmeyen kosusunda
Bitmeyecek benim de sana vurgunlugum
Bitmeyecek senli dusuncelerim