Bitmeyecek mi..?

Bitmeyecek mi..?

Evet kalbim her yeri kendine benzetmeye çalışıyor.
Ve her yere onun adını yazıyor
Kendine yazıldığı gibi,kazındığı gibi...
Esir etmiş kolumu elimi,
Aklıma girmiş,dağıtmış her yere sevgisini
Kendini yitirmiş.

Gölge etmiş dünyayı bana
Girmiş aklıma
Her an onu düşünmüşüm
Her gece ölmüşüm.

Acısıyla,tatlısıyla devam etmiş yine sevgim
Uzağıyla,kalbime yakınıyla artmış özlemim.
İnandıramamış kimseye,aklımda inanmış,sonra olmuş teslim ona,
Demiş 'ben gerçekten sevmişim'
Ama neden boşlukta ellerim?
Hep hayalim demi ellerini tutabileceğim?
Seni gerçekten sevdim! !
Hep avunarak mı hayatımı geçireceğim?
Kendimi sana sakladım,kimseye bakmadım! !
Hep peşinden koşarak mı seni görebileceğim?
Sana ömür sevgimi verdim! !
Hep karşılıksız mı seveceğim?
Nasıl severim ben ya? ! Nasıl sevdim? !
Görmedim,nefesini hissetmedim..Bir hayal seliyim..
Hiç bitmeyecek mi sensizliğim? Konuşmadım,tanışmadım..
Düşlerle mi geçecek gecelerim,nasıl sevdim?
Hep imkansızlıklarla mı dolu olacak düşlerim?
Ben bu gidişle gittikçe akıldan,halden,ümitten,sevinçten düşerim.
Ya yoksa ben deli miyim neyim?
Deliler hastanesi mi gerçek yerim?
Yok mu kalbinde bir yere sıkışma ihtimalim?
Hadi aç yüreğini..Her an düşünmeksizin gelirim..!
Ömrümün son gününde kavuşacağımı bilsem yine beklerim..!
Hayır..! Sakın geçer bu sevda demeyin..
Eğer ki varsa bir çözüm o zaman öğütleyin..
Var mıdır kavuşmaya bir yol?
Haydi bir şeyler söyleyin! !
Zirvede artık çaresizliğim.
Biliyorum,bitmeyecek sensizliğim!
Bir kez olsun gülmeyecek,sevinmeyecek yüreğim,
Tükenir mi senden yana ümitlerim?
Bilmem..Ama şunu bil hep senli düşlerim.
Sana daima dua ederim.
Hep seni istemekteyim..

İşte yine sessiz ve sensiz bir gecedeyim,
Yine sana seslenmekte kalemim.
Senin adını koyduğum yastığım,yattığımda hep yanımda
Bir gün onun adaşına,yani sana sarılmayı düşlemekteyim.
Artık sabahları gerçekten doğsun güneşim,
İlkönce sen yüreğime,sonra güneş bu güne..!
Yine hayal mi bu istediklerim?
Duyulmaz mı sana seslenişim? !
Şu halimle sensiz,virane yüreğim.

Söylesene ey sevgili ne zaman gelişin?
Herkes 'geçer' gözüyle bakıyor sevgime.
Söylesene ey sevgili hangi sabah senle doğar güneşim?
Herkese mantıksız geliyor özlemim.
Söylesene ey sevgili ne zaman gözlerimi açtığımda seni göreceğim?
Ellerini,yüreğini hissedeceğim?
Yok işte olmadı,inanmadı kimse benden gayrı.
Söyle artık ey sevgili ne vakit sonudur bekleyişimin?
Acımı,bedenimle acımızı kimse görmedi
Söyle artık ey sevgili söyle,duyabilecek miyim sesini?
Yüreğimle birlikte gülecek miyim?
Doyasıya sarılarak,bu sefer deftere değil,sana!
Sevgimi,sevdiğimi söyleyebilecek miyim? Ve
Senin de sevdiğini,senden duyabilecek miyim?
Niye hala susuyorsun vazgeçilmezim? ! Vurgun mu yedin dudaklarına?
Boş mu bu serzenişlerim? ! ! Sevdam,hayallerim..
Olmayacak mı mutlu,senli günlerim?
Dokunamayacak mıyım yüzüne,olmayacak mı senli sevinçlerim?
Neden hala susuyorsun güneşim? ! Eğer olumsuzsa bu söyledikleme cevabın,
Duymasın,üzülmesin,yıkılmasın bedenim.
Ama yine de sesini duymak için konuşmanı isterim.
Ne yapayım ben böyleyim..
Saatlerce yazar,ağlar,halime acı acı gülerim.
Ama ne olur bir şey söyle,susma ne olur böyle..
Dayanamıyorum özlemim,dayanamıyorum.
Yok olmadı,unutamıyorum sevincim,unutamıyorum.
Bak,yine sesini duyamıyorum.
Hayır! İstemiyorum sensiz bir güne yine gözlerimi kapamak..!
Hala susuyorsun..Duymuyorsun,bilmiyorsun çünkü..
Bu yüzden anlamıyorsun ve gelemiyorsun,acılarımı dindiremiyorsun.
Başkasının olabilirsin,onunla gezip dolanabilirsin,onunla gülebilirsin.
Beni duymayabilirsin..Yetti artık bu gelmeyişin..
Dinmeyecek mi,bitmeyecek mi dertlerim..Susuyorsun..Olsun..
Ben yine daima seni seveceğim..Dualar edeceğim..