Bitmeyecek Masalın Sonu

ümitsiz bir namenin geceye seslenişiydi rüya
kalabalık sokaklar kadar yorgun mütereddit
bir o kadar haşarı...
bir rüzgarın ıslığıydı çalınan.
bir gece kuşunun sevgilisini yad edişi...
ve bir derenin bitmeyen öfkesi...

gökyüzünün karanlığına gölge vuran gri bulutlarda umut,
artık müteessir, kendisi biçare...
yıldızlara uzanan eller yarı yolda.
nitekim yıldızlar mağrur ve utanmazlar.
koskoca bir ormanda yalnız kalan bir menekşenin onuru belki de.
ve silah bırakmamakta azimkar bir gerilla.
gerillanın silahındaki öfke...
öfkeli bir gündüzün şafağı...

evet bilge bir baykuş mütalaa ediyor şimdi kendi hengamesinde.
ve ormanın bütün sessizliği yalınlığa terk edilmiş.

uzakta kaldı şems ile kamer...
mesafeler...
kifayetsiz bütün kelimeler.

henüz sonu gelmedi masalın.
gelmeyecek masalın sonu...

07.05.2012
01.20