Söyleme,bilmesinler neler çektiğimizi!
Görmesinler akşam sofrasında ne yediğimizi.
Hep böyle mi olacak bu dünya,
Görmeyecek miyiz başkaları gibi tatlı bir rüya.
Aç, suzuz kalmışız, kimin umrunda,
Bir gün gülecekmişiz ,öyle diyorlar güya.
Kaderdir bu, razı ol diyorlar,
Bilmiyorlar,kadere razı olanlar hep ölüyorlar.
Allah büyüktür, sabret diyorlar bana,
Sabrın sonu selametmiş,
O selamet, hiçbir zaman uğramıyor bu yana.
Kahır çekerek ,yavaş yavaş ölürken,
Nedir , yoksulların hiç uğruna öldüğü bu dava!
İstemem artık ,eksik olsun böyle bir hayat,
Yaşarken öldükten sonra,
Hiçbir zaman bitmeyecek bu feryat.
Kayıt Tarihi : 24.12.2017 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!