Şimdi düşün ki sevgilim
yanıbaşında demlenmekteyim görüntüne..
Sevgiye muhtaç duyduğum bir anda
göğüsünün nefes alış verişleriyle
bir ninni edasıyla uyanmaktayım sana..
Hani,
ne düşünüyorsun sevgilim sorusuna
seni diye cevap veririz ya
aynen böyle bir durumda yakalıyorum kendimi..
Yanındayken bile seni düşlemenin,
seni yaşamanın,benim için aldığın nefesini duymanın bahtiyarlığını yaşıyor
senin için atan kalbim..
Duydun değil mi?
Saçlarımı okşadığını hissediyorum birden,
kalbinin sıcaklığını ellerinde buluyorum bir anda..
Dışarıdan gelen esinti bile
üşütmüyor tenimi
ta ki bedenini bedenim yaptığım günden beri..
Bir süre geçtikten sonra
Aşk'ını hissedip yaşadıktan sonra yani,
dudaklarımdaki karıncalanmanın etkisiyle uyanıyorum
görmüş olduğum düş'ten..
Anlıyorum sonra
dudaklarımın neden karıncalandığını
kilometrelerce öteden bile..
Dudaklarıma kondurduğun öpücükle uyan dedin bana
Uyan!
Ben hayallerde olduğu kadar
gerçekte de varım sevgilim
düşlediklerini geldiğimde yapacağız söz dediğini..
Sonrası
asla bitmeyecek olan bir romanın ilk cümlesi..
Kayıt Tarihi : 22.10.2010 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!