Ben artık hiç iyi olamıyorum gülmesini Allah'a emanet ettiğim
ne ilaçlar çözüm olabiliyor derdime
ne kadeh kadeh yuvarladığım rakılar
bugünlerde geçer elbet diyorlar
gülüyorum onlara
anlamalarını elbette beklemiyorum
senin olmadığın bir yaşam alanında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta