Bitmeyecek Şiiri - Murat Tuğci

Hep derler ya
Öyle...
Birer birer dökülür yapraklar
Solup gider nice hayatlar
Burada mı...
Yalnız bir adam var
Gece gündüz sensizce ağlar
Bir ayrılık öyküsü bu!
Dedim ya hep böyle başlar
Gözler hep arar bekler
Eller hep titrer onu ister
Ne çare!
Heyhat!
Uyan artık be!
Geri gelmezler
Ne fark eder ki
Delicesine sevseler
Adam sende!
Boş ver gitsin
Yüzün eskimesin
Kederinse silinip gitsin!
İster bilinsin ister bilinmesin
Katıksızca,
Adamca,
Sevmekten vazgeçemezsin!
Yakışıyor mu sana
İsyan etmek ya da yenilmek
Tek bir yolun var
Savaşmak ve de yenmek!
Sonunda varsa bir de sevmek,
Katıksızca ama adamca sevmek!
Yakışır mı hiç boş yere dövünmek
İşte sen sensin
Böylesin be adam!
Hep dersin ki
Bitmeyecek bu sevdam
Yıllar sürse...
İçin için ağlasam
Hayaline bakıp bakıp
Uzaklarda kaybolsam
İnanın!
İnanın ki bitmeyecek!
Katıksızca,
Adamca,
Korkusuzca yaşayan bu sevdam!