Bitmeyecek bu emek hırsızlığı,sürecek elbet.
Bir kağıt kesiği gibi, fazla kesilmiş tırnak gibi,
Parmağına batmış bir kıymık gibi sızlatacak kalbini.
Hayata ayakkabı bağcıklarından tutunan,
Yüzü boya karası çocuğun gözlerine bakamayacaksın utancından.
Bitmeyecek bu savaşlar,sürecek elbet.
Babası uyusun diye masal anlatırken,
Bir şarapnel parçası koparacak bu dünyadan o küçücük yüreği.
Bir alt yazı olarak geçecek yemeğini yerken izlediğin haber kanalında.
Ve çiğneyip yutamadığın insanlığın boğazına duracak.
Bitmeyecek bu istismarlar,sürecek elbet.
Kızın yüzdürsün diye gemiler yaptığın gazete kağıtlarına takılacak gözlerin.
Çocuk istismarları,tecavüz haberleri ağır gelecek sana da o kağıttan gemiye de.
Bu yükü kaldıramayıp battıklarını göreceksin, suda eriyip yok olduklarını.
Bitmeyecek,sürecek elbet bu kepazelik,
Sürdükçe bizi bitirecek...
Kayıt Tarihi : 16.3.2017 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölümler çocuklardan uzak olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!