Bitmeye yakın Şiiri - Akın Gündüz

Bir kış vaktinin son aylarındaydı
İlk cemre düşerken bahara yakın
Bu dünyaya bir göz daha açıldı
Annenin sancısı bitmeye yakın

İşte yaşamın bu acı nefesi
Anne rahminde başladı çilesi
Ölüm dahi hamallığın ta kendisi
Omuzdan toprağa vermeye yakın

At içinden hisse dair ne varsa
İnce tutma kalbin kırarlar yoksa
Her şeyin ortasın bul kinde olsa
Oysa çok sevmiştim demeye yakın

Hikâyeler vardır hiç anlatılmaz
Yaşarsın sadece kimse anlamaz
Döksen şu içini dinleyen olmaz
Yalnızlığı sizde bulmaya yakın

Doğarken güneşler ufuktan bakın
Bir umut vardır her doğan sabahın
Söker mi şafaklar söyle bre Akın?
Artık yenik düştüm demeye yakın