Bitmesin bu sevda Şiiri - Ahmet Suyadal

Bir şairin en zor anlarından birisi bu
Ölümle kalım arasındaki en inçe çizgi
Hani kelimelerle anlatılmaz ya yaşananlar
Ne söylesen ne yazsan boşunadır ya
İşte öyle bir duygu dolu bu son anlar
Belki ismim her anıldığında gözlerin dolacak
Ya da boş, boş bakacaksın benden kalan hatıralara
Pişman olacaksın belki de hem de çok pişman
Çığlıkların sessizce yankılanacak boş odan da
Başını her yastığa koyduğunda titreyecek ağlayacaksın
Kalbinde tarif edemeyeceğin sancılar kıvranacak
Yüzündeki çizgileri bir daha sayamayacaksın belki de
Belki de gerçekten umurunda olmayacak bu son satırlar
Benim ki sadece bir varsayımdan ibaret
Ama şunu iyi bil beni eskisi gibi bulamayacaksın
Yıllar sonra beni görürsen şayet eğer hala yaşıyorsam
Tanımaya çalışacaksın bu adam kimdi diye
Belki de tanımayacak acıyarak bakacaksın halime
Ben mi seni bin yıl geçse de unutmayacağım
Ben seni unutmak için sevmedim çünkü
Ben seni yaşamak ve yaşatmak için sevdim
Ama sen ne yaptın parçalayıp attın sevgimi
Bu muydu senin aşkın, sevdan, umudun
Bu kadar kolay mıydı bırakıp gitmek
Şimdi benden yarınlar için söz vermemi bekleme
Belki gidişinle ölmem ama yaşamak için de söz veremem
Kim bilir üstüme yıktığın sevdanın altında ezilir kalırım
Ya da bir çığ gibi üzerime devrilen yokluğunla can çekişirim
Ama bir daha seni böyle bir aşkla sever miyim bilmiyorum
Sabahın ilk ışıklarıyla aydınlanan bu dünyada
Gecenin en karanlık saatlerinden sesleniyorum sana
Bu sana aşkımın en son eseri iyi dinle
Dinle ki bir daha böyle bir aşkla sevemem kimseyi

Hani, hani sendin deli gibi seven
Sanki benim umutları tüketen
Gittiğin gün gözümden süzülen
Yaşlar kurumadı sen giderken

Anlamam anlayamam bu gidişi
Tanımam tanıyamam bu şiiri
Tut ne olur bırakma ellerimi
Bitmesin bu sevdamız dün gibi

Sen değil miydin yeminler eden
Senden başkasını sevemem diyen
Ansızın dünyayı başıma yıkıp giden
Sen değil misin beni yaşarken öldüren

Anlamam anlayamam bu gidişi
Taşıyamam sen olmadan bu yüreği
Tut ne olur bırakma ellerimi
Bitmesin bu sevdamız dün gibi….