Gene bir tuhaf içim,
Sanki Bir matkap oyuyor kalbimi.
Halbuki alışmaya çalışmıştım.
Seni sensiz yaşamaya.
Hasretlik uzadukça bitermiş sevgi.
Kim demiş?
Hasretlik uzadıkça,
Sevgi tutku oluyor bende.
Korkuyorum...hemde çok..
Hani rüyalarda, tutarsın ya.
Tutarsında yok olur ya birden.
Kaçıp uçuverir elinden.
Yarım asırlık hayatımin sonunda
Hatiralarimdaki sevgi.
Yüreğimi Çarptıran heyecan,
Sevgiliye duyulan özlem.
Yoksa tanrım bu bir rüyamı?
Duyduğum Korku bu mu?
Ne olur tanrım bu bir rüyaysa,
Rüyam bitmesin...
Yok yaşamsa
Aşkımız bitmesin.
g.g 25.eylül.2001
Gül İçelKayıt Tarihi : 21.1.2002 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geçmis.... giden yıllar. Ucan umutlar... düşündükçe kalbe saplanan hançer.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!