Bitmemeli Şiir Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

ufukta gün, güneş hala, dokunamam
üstümde koyu bir gece, içimde üşüme
ağaçlar da sustu kuşlar gidince
sahi nereye giderler her akşam?
sokaklar ıssız, dünya ne kadar uzak şimdi
büyük kelimelerim vardı aşk gibi, sevda gibi
suskuyu mühürleyip dilime onlar da uçup gitti
konuşsam ne yazar artık kimse inanmaz ki bana
biliyor musun her şeye rağmen seviyorum kendimi
yalnızlığım dokunulmazlığım sanıyorum hala
soğuk da değil ama koyu bir gece, içimde bir üşüme
şu saksıdaki kupkuru dalların kıpır kıpır yapraklanışını gözledim günlerdir
soru işareti duvardaki silüetim, sorularım bitmedi gitti canım hayata dair
seninle seneler önce anlamıştık anlayamayacağımızı hiçbir şeyi, sen çekip gittin bense direndim
aslında sen bile terk ettin beni, doktora sorsan düşünme yaşa diyor nasıl olacaksa?
bir şeyler olmalıydı oysa, pırıltılı düşlerim vardı benim, yıldızlarım, göğüm ve bir şarkım, sen vardın sonra, her şeyim, bitmez tükenmez arayışlarım mesela…
…
üstümde koyu bir gece yorgunum, küsmek, susmak geçiyor içimden âleme, sana bile
bir küfür, bir haykırış şahlanıyor dilimde, tam çakıyorum çakmağı
…
olmuyor onu da yapamıyorum, bitmemeli biliyorum
…
demli bir çay içeceğim sabah denizin kıyısında
ekmek atacağım martılara ve yürüyeceğim
-sen de gelsene beni eskisi gibi yine öyle sevsene demeyeceğim-
kandırmayacağım kendimi, hiçbir şey beklemeyeceğim artık hayattan
gördüğün gibi hiçbir şey olmayacak benden canım, gülüyorum
bitmemeli şiir, yine de bitmemeli, en çok onu biliyorum…

Bekir Mutlu Gökcesu Mayıs 2020