Kavranamamazlığı ürpertiyor zihnimi,
Ne olduğunu dile getiremediğimden.
Ve yokluğuna hem bu kadar uzak ve yakın olduğumuz...
Adı olmasaydı belirsizliğin, daha korkunç olurdu diğer her şeyden.
Son evladını alacak tabiat ana vaktinde,
Yoksa bu ıstırap küstürecek tüm evlatlarını annesine.
Ölüme kolaydan ulaşmak isteyen birine
Rastlıyor ıstırap,
Uzadıkça uzuyor, yaşamdan daha güzel olan çırpınışları.
Gelişigüzel bir intiharı anlatamam ama, ıstırap hep daha beterinde bulur bizi.
Bak rüzgardan kaçmak isteyen bir pencerenin mandalına takılıyor ıstırap, hasetlenerek.
Hani hesabı sorulmayacak bir haksızlık gibi olur ya bazen seni sevmek.
Uğursuz maskelerin altında saklanmalı daha uğursuz yüzler,
Sende sakla yüzümü, artık içim yüzümden daha beter.
Kayıt Tarihi : 28.7.2022 00:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kandırmayan kandırılmayan
…
kırılmadık bir şey kalmadı…”
Ö.Asaf
Güldürüyor ıstırap bir suçluyu.
Paradokslarla doludur acı
Istırabı yenmek için güler, bir umuttur
Bir refleksit çaresizliğin yol açtığı
Belki bir utanç, anlatamadığı meramından dolayı...
Yine düşündüren bir şiirdi, şairim...
Tebriğim ve saygım ile.
TÜM YORUMLAR (3)