Yüreğim altın kafeste bülbül ağlayan
Gül yaprağı göz yaşlarım,mevsimse hazan
Umutsuz,çaresiz gönlümde her gün hicran
Derman olmuyor,çaresiz derdime zaman
Çekilmiş göl diplerinden geride kalan
Gönlüm,suya hasret toprak gibi çatlayan
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta