Bitmek Üzerine Şiiri - Zeynep Ekşi

Yaşlarım akmasa bilmezdik,
İçimdeki kıskanç kadın beni hapis almasa ayrılmazdık.
Kaç gece hakikatin kenarında başımı yastığa koyduğumu bilsen, anlardın.
Ve sen hiçbir zaman bunları anlayamayacak bir adam olmadın.

Apaçık hatalar burnumuzun kenarında.
Hata hatadır.
Biri diğerini bastırmaz.
Bilebilsen özürüm dilimdeydi.
Acı ne lanet his kalpte,
Teshiri aklın soğukluğuna dönüşünce.

Ve ben
Yaşlarım akmasa bilmezdim.
Ellerim ayaklarım titremese,
Zaten hiç sevmemiştim derdim.
Görmeden de biliyordum.
Biliyordun.
Şimdiyse görüp bilmenin lanetindeyim.
Her gece yatağa üç kişi girmenin nefretindeyim.
Bir dönsem düşecek gibi en kenarda.
Yazık bana,
Hiç dönmedim.
Yatağımdaki adamın bir başkasının olduğunu,
Her gün suladığım aramızın, çoktan başka bir güneşin altında kuruduğunu.

Şiirler, şarkılar, kalın kalın romanlar şimdi,
Nasıl açıklasın boş bakan gözlerimi.
Aşık bile olunamayacak kadar çirkin bir kadın.
Olunduğunda sağdık bile kalınamayacak kadar
Basit bir kadın.
Her suç kendinde bulunacak kadar akıldan yoksun bir kadın.
Ve bir kez kabul etseydin bir hatayı, sana dönecek yollar arayan kadın.
Sadece kadına yakışmayacak şekilde zavallı kadın.
Tek kişilik yatakta bile şimdi sana sarılamayacak kadar uzaklaştırdığın kadın.