İlkin hayaller alıp başını gitti,
Sonra umut...
Yalnızlık esir aldı bedenlerimizi.
Kuşku içinde büyüyen korku,
Alıkoydu kendine karşı bizi.
Kaçar olduk, azat edilmiş köleler gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Biz zorladıkça Aşağıya doğru kayan, Pamuk ipliğine bağlı hayatın Kara listesindeydik!.. içinde salınan güzelliklerin ve hüzünlerin melodisi öyle keskin ki..saygılar efendim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta