ve bir ses kalır dilimin ucunda
tüm yaşanmış
ve gerçekliği kadar
yalanlanmış hatıranın ortasında.
bundan uzun zaman önce..
bitmedi diyordun
gözlerin geceye dalmış ve sessizce
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bu kadar eğilme aşkı ve sevdayı tüketirsin dizelerinde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta