Saman alevi gibi parlayıp sönmedi kavgamız
Yalın ayak toprağa basmayı öğrendik önce.
Elimiz ayağımız çatlardı kanarcasına
Kökem çaktık çimenlere öküzler kaçmasın
Çift sürenlerin ardında sürüklendik sonra
Henüz çocuktuk, bebe emanet edildiğinde
Buğday mısır taneleri örtülürken toprağa
Çoğalarak girecekti güz aylarında ambara
Ağıtlar taşardı ara sıra köylerden dağlara
Kim göçükte kalmış yine,maden ocağında
Herkes gelmiş ardından şehidini uğurlamaya
Dul,yetim,öksüz ile uyanılacak sabahlara
İlk okul üçe kadar tahsilimiz eğitmenli sınıfta
Öğretmen görmüştük yıllar sonra okulda
Beklerdi bizi maden ocağı,tarlada saban
Asker ocağından sağ Salim geldikten sonra
Rejon kesmedik şehrin göbeğinde varoşlarda
Akıttık alın terimizi yer üstünde yer altında
Dört korumalı çift kapılı sekreterli odalara
Giremezdik saatlerce bekletildikten sonra
Muharrem Akman ZONGULDAK
30/10/2020
Kayıt Tarihi : 29.10.2020 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!