Bitmedi Çocukluğum Şiiri - Süleyman Göneş

Beni benimle bırakma
Şiir diye öykündüğüm
Bir cehenneme düşerim
Yalnız bırakma
Öyle kapısız sözler dilimde
Sanki buhardan ayetlerle
Diri masallar var içimde
Beni bırakma
Uykularımla
Sevinci sebepsiz
Bir çocuk tebessümüyle
Öyle zararsız
Öyle çok sen biriktirdim ki sesimde
Pervasız bir yaz akşamına sardım
Öyle sevdim ki seni
Göğüs kafesim durmadı
Sığmadı için içime
Sığmadı durdu yaz
Sardı mevsimleri geriye
Günlerden en çok sevdiğim
Mahşer
Öyle sebepsiz bırakma beni
Düşer kaybolur ayaklarım boyunca
Tekerleksiz sandalyeler
Oysa
Daha bitmedi çocukluğum
Bitmeyen yazlar gibi her yer