Kendimi ateşler içine attım,
Sevdiğim aşkını unutmak için,
Her gece hasretinle rüyaya yattım,
Yastığım taş oldu, uyuyamadım,
*
Gözyaşım ıslattı sana yolumu,
Derman yok oynatamam kolumu,
Bilmem yaşarmıyım,yoksa ölümü,
İçimdeki umudu,hiç kıramadım,
*
Kimbilir seninle nasıl mutludur!
O elini tutan elin sahibi,
Kimbilir gözleri nasılda canlı,
Kapandı,gözümü hiç açamadım,
*
Belki sen çoktan unuttun bile,
Kimbilir elindeki heyacan kime,
Unutmak güç öyle, sevmesi hile,
Kaldı aşkın kırıntısı, unutamadım.
Berlin 1979
Mehmet GödenKayıt Tarihi : 22.4.2006 11:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)