Bitmedi dediğim her an,
Yüreğimi birden acıtan
Bir söz ki duyduğum,
Bunca zamandır unuttuğum…
Senelerdir bir anda çıkıp gelen,
Geldiğinde ruhuma işleyen,
Bir hiss ki gördüğüm,
Düşününce üzüldüğüm…
Ayrılık mı yoksa gelmeyişin mi kalır bana miras senden?
Gözlerin mi yoksa hayalin mi kalır bir parça hissenden?
Delilik mi bu yoksa bu gidişinle senden,
Bana miras kalan ayrılık mı yoksa gelmeyişin mi?
Söyle ey bin kereden daha fazla sevdiğim o eşsiz güzellik!
Sende gördüğüm tavır, mahşerdeki bencillik…
Git derken dilim, bizdeki cinnetlik
Halin tezahürü ağlayışın mıydı?
Gözyaşları ki bir kere dökülünce gözden,
Kalbin bir farkı kalmaz sönmeyecek közden.
Kanarken gözlerim, bilemediğim bir yerden
Çıkıp da gelen hasret değil miydi?
Kayıt Tarihi : 7.1.2010 19:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!