Bitmedi Şiiri - Violet Depression

gecenin bir vakti yokluğunla yattım yatağa, buz gibi...
kentin ışıklarını izledikçe daldım gittim her ışığın yanına,
sonra geri geldim sana,
gecenin tam ortasına gelince, rüyaya girdim bir başıma,
açıklaması zor, elimde pazar çantamla,
ayaklarımın götürdüğü yere gittim...
elimde kalan son sevgi parçalarını vermek için arıyordum heryeri
girip çıkmadığım yer kalmıyor, sen bitmiyordun, içimde...
etmediğim her duayı söyledim dilimin ucuyla, dilimin ucuyla tattım mutsuzluğu, beğenmedim.
öğlen yemeğinde yediklerimi saysam... aklıma geldi bak, iğrendim...
o öğlen yemeği arasında sevdiğimi düşündüm seni, yalandı.
yalandı o öğlen yemeğinde seni sevdiğim, seni öncesinde de sevmiştim ki...
ellerimi bulayıp sana, o öğlen yemeği arasında sen yokken seviştim seninle...
göremedin beni, ben sana geldim çırılçıplak, sen yoktun, bekledim...
sonra döndüm geri, rüyadan uyandım, kaldığım yerden kalkıp yıkıldığım yere kadar yürüdüm sonra,
yol öyle uzaktı ki günler sürdü seni bulmam... seni buldum, sonra sardığım yalnızlığı çıkardım üzerimden.

işte o zaman gördün beni en çıplak halimle... en sevgili halimle, beni en sevilecek halimle gör istedim hep.

hiç göremedin.

sen gittikçe ben seni özledim.
öyle özledim ki, şaşkınlığıma yenilip, yorulduğumu bile kabullendim.
kabullenip sevgisiz kalmayı, geri dönesim geldi, ama dönmedim.

gecenin ortasında buldum yine seni, ağlarken ben, ağlarken sana bakmayayım diye kaçtın...
saati hatırlamıyorum bile, gözyaşlarımı saçarken etrafa, arkandan bakmak...
öylece durdum orda.
bittimi acaba?

hayır.

bitmedi.