Ey beyaz kağıt! Ne yazayım şimdi sana
ne yazayım da yazmak söndürsün içimdeki yangını
hangi kaldırımdan geçeyim, hangi türküyü mırıldanayım sana
unuttur bana onu kağıt!
gitti o kağıt! bakmadı bile arkasına ne gidişti...
bakma öyle bana, gözlerinin beyazı geliyor aklıma
kocaman gözleri vardı, akı karasından baskın
güldümü kendimden geçerdim ne gülmekti...
kapadımı herşey susardı, sessizlik...
Susma ey kağıt!
konuşmak zor mu? Laflarımız geliyor aklıma.
çok konuşurduk çok, ne konuşmaktı...
yeterdi bir çift lafı bana, onla akşam ederdim ben...
Bitme ey kağıt! sen de bitme!
halbuki bütün derdim buydu zaten, bitme sen de bitme
çevirmek zorunda kalmayayım seni de, sen de bitme ey kağıt!
unuttur demiştim kağıt!
hatırlat değil...
Kayıt Tarihi : 8.4.2012 20:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!