Bitme Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ya sebil su ol, ya azgın sel.
Ya sert fırtına, ya serin yel.
Ya ışık saçan mum, yada har
Ya Hakka kul, ya Resule yar.
Ya çölde kum ol, ya serap
Ya gökte yıldız ol, ya mehtap.
Ya azgın dalga ol, ya toprak
Ya ulu bir çınar, ya yaparak.
Ve bitme, tükenme, sabret
Ya şükret, veya da hükmet
Ya gemiyi yak, ya gemide kal
Ya benimle gel, ya beni de al.
2019

Ne kral,ne padişah ol, ne de paşa
Yeter ki adam ol ve şerefinle yaşa.
Ne Milletvekili, ne müdür selamı
“Selamınaleyküm” de, bu Hak kelamı,
2000

İş; “Hakkı” olana değil, “aklı” olana verilir.
“Diş” derdi olan gelmez, “iş” derdi olan gelir.
Derdini “sorana” bakma, yaranı “sarana” bak.
“Habil” olmak zor değil, zor olan Kabil olmak
Arı gibi “vızlamak”, derde “sızlanmak” değil
Kul olmak için, önce Hakkın huzurunda eğil.
Önde “olana” kanma, arkanda “durana” güven.
Kavgada “kusur” değil, “cesur” olandır döven.
Ağzı “laf” yapanlar , azda “gaf” yapanlardır
Zengin mala mal katarken, fakir aç yatandır
Moruk morukla, goruk gorukla sohbet eder.
Allah'ım Moruklara akıl, goruklara da fikir ver.
Kapalı bir kapıyı, çalmadan da içeri girme
Kızını da, oğlunu da başkası varken yerme.
2018

Ahir zaman alameti bu rezillik,
Ahlaksızlık, hırsızlık, edepsizlik
Menfaat ve gösteriş hatta riya,
Eşekte eyer, atlarda semer güya
Yalana tiryakilik, kişilikleri bozar
İtibar, güven kaybolur azar azar.
Doğruluk, erozyona uğrar yıkılır.
İnsanlık, bu enkaz altında kalır.
Ne din, ne de soy onu kurtarmaz.
Başı beladan ve dertten kurtulmaz.
Eş ve dostlarının hepsini kaybeder,
Gözünü toprak doyur, dünyayı ver.
Münafık günahını gizler, çuvala basar.
Müslümanın ayıbı olunca duvara asar.
Ama, kimse kimsenin ayıbına gülemez.
Gülerse, aynı ayıbı işlemeden ölemez.
Görmemişe, "sonradan görmüş" denir
Hali ve tavrı ile, onu herkesler bilebilir.
Bazı güzellik, her kalbe denk olmaz
Arılar pisliğe, sinekler çiçeğe konmaz
2019

Beni anamın kabrinin, sağ yanına gömün..
Onun öldüğü gündür, benim öldüğüm gün
Doğunca ak kundakta, ilk onu gördüm ben.
Ölünce de toprakta, ak kefene sarmala sen
Mayam ekşi maya değil, yalnız suyla toprak.
Ana kucağında yeşerip, yere düşen yaprak
Sen sen ol da, tembelle ehl-i sabrı yarıştırma.
Dilin ağız eşiğinde bir yılan, yalana alıştırma.
“Yokluğunda gülmedim” diyene, gülüp de geç.
Biri yılan zehri, diğeri yalan zahiri birini seç.
2011

İslam, beşeriyete gönderilen son din.
Son peygamber, Muhammed el Emin.
Kuran-ı Kerim, gönderilen en son kitap
Kim demiş “İslam’a Müslüman muhatap”
“Onu Biz indirdik, biz koruruz” der Hak.
Kıyamete kadar da koruyacak muhakkak
Kainat yaşlandıkça, Kuransa gençleşiyor.
İnananlar Allah’tan uzak, küfür birleşiyor.
2019

Ne yazarlar, ne şairler geldi geçti dünyadan.
Hala biz rüyadayız, onlar uyandı rüyadan.
Hem acıkmayacak kadar tok ve suya kanmış,
Biz hem açız hem susuz, yüreğimiz yanmış.
Onlar ne günaha girip, ne sevap işliyorlar.
Ne de dünyalılar gibi, hayalleri düşlüyorlar.
Ne biz gibi soğuktan, ne sıcaktan şikayetçi.
Ne memleket sevinçleri, ne bir gurbetçi.
Ne hasretlik çekip, ne de telefon ediyorlar
Ne bir borç isteyip, ne fiş fatura ödüyorlar.
2018

Ey şehidim! Seni gömseler de, sen ölmedin
“Kuran şehitler ölmez” der, nasıl görmedin?
Kefen kanlı urban, bedenini yıkayan kanın.
Ölümden Azad edildi, vatana verdiğin canın.
Toprağa ve haşarata haram kılındı bedenin
Bize emanettir, senden kalan eş ve yetimin.
Gözün arkada kalmasın, kanın yerde kalmaz
Vatan bize emanet, bölünüp parçalanmaz.
2018

Beden yaşımla, gönül yaşım olmadı eş
Ten kafesim elli, gönül yaşım yirmi beş
Ağaç dediğin birkaç dal, birkaç yaprak
İnsan ise birkaç nefes, bir avuç toprak.
2018

Madem kokun gül, tadın bal, bülbülde sesin var
Ya cenneti yaşat bana, ya cehennem ol yar.
Eğer onurunu kaybettiysen, nurunu kaybetme
“Tarz” olanı değil de “farz” olanı yap, kal gitme
Eleştirilerde densiz, davranışlarında ölçüsüzsün.
Gözünde belki sıfırım, sen sıfırdan da küçüksün..
Aşk “sevgiye açlık değil, tokluktan ölür” dereler.
İstediğini zor elde edenler, hep zor olanı isterler.
2011