Bitlisin Beş Minaresi Şiiri - Murat Gezici

Gecelerimde dolunayımdı gözlerin,
Her baktığımda kor gibiydi.
Sen her aşkta varsın yüreğimde,
Sen her aşkta yarımsın yüreğimde.

Üzerimde gömleğim yok,
Kaldı ki hayattan almak istediğim
Bir gram neşem de yok.
Sensizim yüreğimi dağlara vurmuşum,
Sensizlik yeter olmuş,
Hasretin koynumda kudurmuş.

Dağlara çıkmış yüreğim,
Ağlarsa duyamazsın sesini.
Çimenler üstünde kaldı gözyaşlarım,
Her güneş doğuşunda adını yalnızlığa haykırıp,
Bir kez daha isyan ederim.
Sensizliğin taaa bilmem nesine küfürler ederim,
Bak yıldızların altında bir tek ben,
Bir tek ben varım Bitlis’in dağlarında,
Bir tek sen varsın yalnızlığa atılan her adımda,
Kekik kokularının ve nanenin keskin tadı gibisin bana.

Şiirlerin hepsini adına yazdığım sen !
Sen ilham perisini beklemeden dizelerime ilk gelen…
Her gelişinde beni benden eden sen !
Kor gecelerin sabahsız yârisin,
Sen benim gözlerimden düşüp giden,
Yağmursuz ıslattığım çimenlerin yeşilindesin,
Aldanışlarımsın benim,
Yakarışlarımsın benim…

Yoksulum bu gece sen olmayınca yanımda,
Sen varsan bu dağlar bu taşlar anlamlı bana.
Bak yokluğunun narı yüreğimdeki,
Al ateşini savur rüzgarlarla,
Al bu ateşi, kül et benliğimi,
Yak gitsin, yak gitsin sensizliğe ne kaldıysa…

Bu gece her şeyi bir yana bıraktım,
Tüm yıldızları da topladım bak gökyüzünü çıplak bıraktım,
Gözlerini çizdim göğüme,
Saçlarını da örttüm üstüme.
Bitlis’in soğuk dağlarında sensizliğe gömülüyorum.
Sensizliğin acısıyla bu defa,
Yıkılışlarımın ve tükenişlerimin adısın sen.
Yaktım bu gece senin hatırına,
Maraş’ı Anteb’i Urfay’ı Diyarbekir’i bre heyyy!

Bir sen kaldın geriye
Bir de Bitlis’te beş minare….