Bitlis'i Dinliyorum Şiiri - Emre Altun

İstanbul'u dinliyormuş Orhan Veli, gözleri kapalı!
Önce hafiften bir rüzgâr esiyormuş;
Yavaş yavaş sallanıyormuş,
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklardaymış çok uzaklardaymış
Sucuların hiç durmayan çıngırakları;
İstanbul'u dinliyormuş Orhan Veli, gözleri kapalı!

Ve ben de Bitlis'i dinliyorum, gözlerim kapalı mı bilmiyorum!
Önce hafiften bir ezan sesi yükseliyor;
Yavaş yavaş uyanıyor şehir;
Uzakta mı yakında mı belli değil
Kesilen çam ağaçlarının haykırışları;
Bitlis'i dinliyorum, gözlerim kapalı mı bilmiyorum!

Bitlis'i dinliyorum, gözlerim kapalı mı bilmiyorum!
Tatvan'dan gelen dalga seslerini duyuyorum
Biraz kızıyor, biraz bağırıyor ve biraz da öpüyormuş gibi;
Adilcevaz´da güneş öpüyor Süphan'ı
Ahlat'ta selamlıyor mezarlıkları, biraz hüzünlü sanki;
Bitlis'i dinliyorum, gözlerim kapalı mı bilmiyorum!

Bitlis'i dinliyorum, gözlerim kapalı mı bilmiyorum!
Hizan'da birbirleriyle sevişen dağlara bakıp
Mutki'de Ermenilerden kalma kiliseyi selamlıyorum
Ve akıyorum kaymak gibi düz Güroymak'a!
Bitlis'i dinliyorum, galiba gözlerim kapalı!