Bitli prens Şiiri - Ferhat Nuri Altunok

Topraklar köpürüyor buğdaylara emiyor parmağını yeruşalemde bir haredi bebek, ateşe tapıyor tüm sevdiklerimiz, bir civciv kırar ya yumurtayı, bir tırtıl larvasını aç mevsimli öpücüklü kelebeklerin, insan kırıyor beşiğini büyürken,ve sonrasında uykuya dalmış guguklu saatler bekleyişi,yalnız bir fötr şapka askılıkta,sol bacağında çırpınan bir baston, susamı sıcak simit, anam babam ve kafamdaki yarım asırlık bit hepsini toplasan insan oluyor, beni bana saklasan, ayı güneşide yastığımdan koklasan varsa yoksa yokluk yoksulluk kalıyor..