Cümleler kekeliyor bir araya gelirken
düşlerin menzilinde yitiriyor mavilerini
şafağın diri güneşi altında
sessizce sabahı soluyor
ve vitrin camında yüzü
camın serinliğinde kendini süzüyor
solgun ve bezgin hayata
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta