Bitkin Aşk Şiiri - Haluk Kutsi Gündaş

göz görmeyince
gönül perişan olur derler.
ne bu sendeki heves.
görmeyeli tam altmış ay batmış
bi o kadar güneş doğmuş memlekette.
nasıl bir gönül bu ki.
laf dinlemez,sözden anlamaz.
başına buyruk.
buyursun yapabiliyorsa çıksın bu bedenden.
kimi sevecekse öyle sevsin.
göz unutmuş,el unutmuş,dudak unutmuş.
o bilmiyorsa unutmasın.
çıksın kaburganın altından.
kendisi bulsun gittiği yolları.
beni yormasın artık.
bir candır bu nihayetinde.
tek soluğa bakar..
soluksuz kaldım.
koşar gibi her köşe başında
onu aramaklardan.
çıksın birazda o baksın.
yoruldum olmayacak işe ağlamaktan...