Bitiyorum Anne Şiiri - Muharrem Karaman

Söyle bana anne,
Sevgi nasıl bir şey,
Sevmek, aşık olmak nasıl,
Benim hasret çektiğim gibi mi
Söyle anne susma....

Sevdiğim kız gidiyor anne
Sevgi bu mudur aşk bu mudur
Yaram bu yarim bu mu anne
Gidiyor anne gidiyor Elif'im ölüyor...

Uzaktayım yanlızım suskunum,
Ama anne başı dik, sözleri zehir,
Bileği gam, o eski yiğidin, oğlun
Yine aynı yine aşık yine özlüyor.
Yine seviyor anne...
Kara kış gecelerinde üşümüyor ağlamıyor
Anne bekliyorum beklediğim gelmiyor.

O senin oğlun hep aynı değişmedi.
Kavuşmak gününe aç anne,
Senin yemeklerine, senin kuracağın sofraya aç,
Sevgiye, sevdiğime açım anne,
Çok açım çok.......

Atın iyisine doru yiğidin iyisine deli derler anne,
Çünkü ben deliyim, çünkü ben yiğidim anne,
Vatanımı, namusumu, şerefimi beş kuruşa satmam,
Ben böyle gördüm ben böyle öğrendim....
Ben böyle yaşarım,
Ben böyle ölürüm....
Senin öğrettiğin gibi anne senin öğrettiğin gibi...

Gidiyor anne gidiyor.
Yüreğimi yerinden söküp götürüyor,
Anlıyor musun beni anne,
Yoksa ağlıyor musun....
Leyla'm gidiyor anne
Göz yaşım, umudum, çiğerim gidiyor.
Hayırsızın, yürek sızı, o eski yiğidin, oğlun anne,
Oğlun bitiyor, tükeniyor........

Anladım ki özlemekle, hasret çekmekle insan ölmüyor...
Anladım ki hayat devam ediyor........