Şimdi gidiyorsun!
Artık gidiyorsun!
Ben gözlerimi tutuyorum,
Kendime verdiğim sözü…
Ve sen her şeye rağmen gidiyorsun.
Ne haddimi bilmek için verdiğim savaşları,
Ne de bitip bitip kapıdan döndüğüm anları,
Hiç birini bilmiyorsun.
Takıp aklımı da peşine gidiyorsun.
Kulaklarımda çınlayan sessizliğin,
Nefessiz bırakıp beni,
Bu limandan ayrılıyorsun.
İşte gidiyorsun!
En nihayet bitiyorsun!
Seni seninle bile özlerken
Böylesine hasretin nereye koyacağım?
Bilmiyorum,
İçimde garip boşluk,
Sıkıntı, ateş ve sonrası…
Tüm hiçliğimle seni uğurluyorum.
Ve yüreğime verdiğim o sözü,
Tesellilerin kıtlığında tutarken kıvranıyorum.
“Seni Seviyorum” diyememenin ağırlığı içimde
Gidiyorsun.
Ve ben aradığım çıkışların umuduyla
Sadece seni yazabiliyorum.
23.12.2016 12:30
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 30.12.2016 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!