Verdiğim ilaçlar etkisini göstermeye başladı yüreğime,seni hatırlamak artık sadece panzehir etkisi gösteriyor hasta kalbime.
Son günlerde farkına vardım,içimdeki hayattan başka,dışarıda da bir hayatın yaşandığını. Elinden tutup dışarıya çıkarttım bugün içimdeki çocuğu. Senelerdir unuttuğu tebessümü takıp yüzüne,başka bir yürekte başlıyoruz artık her şeye.
Ve tek bir leke bile düşmeyecek,o bembeyaz yüreğe…
En başında yıllardır,kendimle beraber O’nu da hapsettiğim kuyudan çekip çıkartmaya kararlıyım. Uyandığında sabahları,bir günü daha hasretten odalara kapanıp geçirmek hakkı değil artık onun. Yüzündeki tebessümle güneşe göz kırparak ısıtacak senelerdir sevgisizlikten soğuyan tenini.
Ve işte o zaman,ona değen kalbi aşk’ın ateşiyle yakar bu yürek…
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta