Bitiyor... Şiiri - Erdal Karalar

Bitiyor...
23 senelik muhabbet.
Ya gururumun ya inadının yüzüne
Onu bir ışık gibi kalbimde besledigimi bilmiyor
O da haklı bir kadın olarak kırılan kalbi gururu sevinci ve mutluluğu için doğru olanı yapıyor..
Ama bende haklıyım ve haklılığımı ona yaptığım haksızlık yüzünden savunamuyorum
Anlamıyor gözlerinin içine bakınca kalbimin titredigini ona yaptığım haksızlık yüzünden seni gerçekten çok seviyorum diyemeyip gözlerine nasıl baktığımı anlamıyor..
Ben onsuz iyi olmayacağım oda bensiz olmayacak ben bunu biliyorum ama o nefretinden bunu görmüyor.
Yoruldu yoruldum yorulduk.
Belki de böylesi iyidir deyip avutuyoruz kendimizi.
Aslında istemiyor benden bir kelime bekliyor
Ama diyemiyorum onun o kelimelere degmemesinden değil kendime guvenmedigimden diyemiyorum.
Kaybetmek bu kadar acı olmamalı olmaması gerek ama oluyor.
Ben ona hayatın mahfolacak derken
Aslında ben darmadağın olacağım bunu biliyorum. O nasıl olsa çocuklarla avunacak
Ya ben ben nolacagim
Hangi para hangi kadın hangi araba beni küçük kızımın avuttugu gibi avutacak o benim yaşam kaynagim,o benim hayat ağacım,o benim olmazsa olmazim.
Evet bitiyor. Belkide dönüşü olmayan bir yolla
Benden ömür boyu nefret etmesin diye ona zorluk çikartmadan.
Nasıl ki bir ayakkabı ayağına dar gelir ha işte öyle nefesim bedenime dar geliyor.
Tutuyorum kendimi benden igrenmesin diye bağırıp çağırmiyorum.
Yarın olsun istemiyorum ayrılmak istemiyorum ben onsuzlugu istemiyorum ben aslında onu çok seviyorum.
Neden neden bu kadar zor sevdiğine seni seviyorum diyememek
Bitiyor. ya gururumun ya inadının yüzüne.