Bitişler Şiiri - Müberra Ateş

Bitişler başlangıca
Yokluklar varlığa yol alırken,
İnsanoğlu kalır çaresiz
Çaresiz kaldım işte!
Ellerim boş, yüreğim yorgun
Sonsuzluğa uğurladım…
Daha dünyaya gelmeden
Minnacık yavrularımı,
İçim yandı
Anlamı yok dünya nimetlerinin,
Kapadım gözlerimi
İşitmedi kulaklarım
Verilen tesellileri.
Yapayalnız kaldım
Bırakıp gittikleri günden beri,
Gözlerim dolu
Dilim suskun,
Buruk mu buruk
Ilık esen rüzgârın yüzüme vuruşu
Etraftan getirdiği çiçek kokuları
Hepsi nafile…
Unuttu zihnim güzellikleri
Doldu içime hüzün sahnesi
Geçecek bir gün
Zaman acının ilacı belki.