Bitişe Ramak Kala Şiiri - Ozan Kıratlı

ve sen!
kalbimin kilitli kapıları ardındaki
acılarımın sahibi
yoksun artık

hatalarıma esir oldum
uykusuzluklarımla
kabuslarımla
sensizlikle boğuşuyorum

geceleri uyku uyanıklık arası
bir rüya görüyorum
sen oluyorsun orda
yüzünü gizliyorsun sürekli
özlüyorum
gözlerine bakmak istiyorum
görmemi istemiyorsun
haklısın da
acı çekiyorum

seviyorum demek yetmiyor
sevmek de sevilmek de yetmiyor bazen
anlamak da anlaşılmak da...
duyguları yaşamak da yetmiyor

özlemin içten içe büyüyor büyüyor
bunu sana göstermemek daha da zor
kendimden gizlemek de..

bir şans daha olsa diyorum
kendi kendime
sadece bir şans
sonra umudumu kapında terk ediyorum
yalnızlıktaki sevgini tercih ediyorum