Bitiş ve başlangıç Şiiri - İlyas Gültekin

Bir bitişin başlangıcı gibi yaşadıklarım,
Yolun en başında sonunu yaşıyorum mutlulukların.
Yüreğime yük ettiğim sancıların ilacı yok,
Kahır olmaktan başka duygu yaşamıyorum,
Gözlerim de geleceğe dair yanan bir ışık yok,
Kimine daha sarılmadan veda ettim,
Kursağımda kalan bir kaç cümle ile yoluma devam ettim,
Yolda kaldığım çok oldu, ama ben hiç yarı yolda bırakmadım,
Ben hep kolayı seçip kabullendim de, beni anlamak hep en zor olandı..
Bende varım, bende yaşıyorum çabalarım,
Bugüne kadar bana birşey kazandırmadı,
Kaybettiklerim ise mutluluk ile aramdaki mesafe kadar çok.

Ne güzeldir insanın kendini yormadan arzuladığı şeylere sahip olması,
Sahip olduğun şeyin seni değerli kılması.
Verdiğim değeri aldığım karşılığa çarptım,
Sıfırla çarpılan tüm sayılar gibi hep yok olandım.
Hiç olandım,
Ve hiç uğruna satılandım..

Ahhh benim emeklerim diyor bazen insan,
Boşa geçen günlerim,
Ziyan ettiğim gecelerim,
Yanlış yüreklerde çürüyen ümitlerim diyip,
Sonunda kendi sileceği göz yaşlarına boğuluyor insan.
Boğuştuğum şeyleri oluruna bıraksaydım,
Belkide bu acıların hiç birini yaşamazdım,
Kanmazdım, kandırılmazdım..
Doğru bildiğim yolda gittim,
Vicdanlarınıza emanet ettim kendimi,
Size bu kadar güvendiğim için evet kabul ediyorum, ben yanlış olandım..