Bitiş Çizgisi
Yaşamın bitiş çizgisi neresi, bilemem?
Bilinenler ise, koca deryada muamma!
Toprak ananın rahmine düşman,
Bütün aşklar günaha boyanmış...
Kendini var eden yoktan
Yoktan var eden çoktandır...
İnfazını bekleyen zulümlerin
Gerçekçiliği yalana secde eder.
Mutluluğun adresine giden
Bütün yollar mayın döşeli...
Sevabı günaha, günahı sevaba
Çift dikiş giydirilmiş bir dünyada,
Mahremiyeti yırtılmış masumiyet,
Tersten asılır tavana, alenen.
Küçülmüş tanrıların kaçışları başlar;
İnfaz sırasında, hak pay edilirken,
Haksızlık eden zalimlerin,
Kocaman bir yargının içinde,
Çığlıkları yayılır evrene.
Bitiş çizgisine yaklaşanlar,
Korkularını midelerine kusarlar.
Çünkü bilirler, yürüdükleri yollar,
Tanıyor onları ayak izlerinden...
Ruhlarını kendi elleriyle yakanlar,
Bilirler, içlerinde kopan kıyameti...
İşte kötülüğün o, bitiş çizgisinde,
İyiliğe yeniden diriliş başlar...
15/11/2023
Derya AvşarKayıt Tarihi : 15.11.2023 13:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!