Bitiş Çizgisi Şiiri - Ethem Turan

Bir yerden başlamayı öğretiyor hayat
Çocuk gibi bocalayıp ne yapacağını bilemesen de
Önüne çıkan yollardan birine şuursuzca dalıyorsun
Gitmek istediğin yol olmadığını bile bile gidiyorsun

Kaçıp kurtulmak istiyorsun yaşamış olduklarından
Kırılan onurunun parçaları vücudunun her bir noktasını acıtıp
İçindeki sen patlayıp yok olmak isterken
Dur! Diyor içindeki yaşama isteği

Affedemediğin sensin,sen istemiştin
Seven,arzu eden,hayatının güllerini feda eden
Sevgin için teslim olan, kapısına giden sensin
Umutlarını kırdı diye sitem neden ona,suçlu varsa oda sensin diyor.

Gül dalından kopardığın gül değildi ki sevdiğin
Kopmuş gülü aldın bırakıldığı yerden
Kokusu,tazeliği ve çekiciliği senden önceki zaten bitirmiş
İlk heyecanı yaşar gibi yaşamak istiyorsun,oysa o çoktan heyecanını bitirmiş

Kimine göre hayal olanları feda edip yeniden yürümüşsün yoluna
Oda kendi hayallerini küçük dünyasında kurmuş
Bir kapı eşiği boş kalmış hayatında, sende oraya girmişsin
Şimdi dışarıda geziyormuşsun, zaten hiç içeri girmemişsin

Giremediğin kapıyı zorlamak sadece zaman ve güç kaybı
Oysa,kapıyı zorlamaktansa ona açılan kapıya gitmeli insan
Açılan kapıda kabullenme ve benimsenme çıkacaktır karşısına
Kabul gördüğü yerde mutlu olacak ve gönül coşup coşturacaktır.

Olmayan davaların peşine düşürülüp olmadık mezralara sürüklenmeyeceksin
Hiç yere gereksizce saldırılara maruz kalmayacaksın
Kapıya yaklaştığında adımların geri geri gitmeyecek
Acaba bu akşam ne olacak korkularından uzak olacaksın en azından

Zorlamayacaksın kimseyi ve kendini
Vuracaksın kazmayı derme çatma kurulmuş çatının temeline
Ne senden gidenlere yanacaksın nede ondan gidenlere
Herkes bulacak yolunu gidecek gitmek istediği yere.