Bir bir kopuyor yapraklar dallarından,
Ölümün soğuk nefesi vuruyor dallara.
Ne dalın, nede yaprağın çaresi var
Bitap olup gitmişiz biz ağlamaktan.
Günlerimiz sayılıdır bu yalan Dünya'da,
Topraktan gelen mis kokusu
Ve toprağa ulaşacak bedenlerimiz.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Biraz sevgi ver dostum, hep acı var diyeceğim ama işte bizdende bu çıkıyor başka bir şey yazamıyoruz sanırım,selamlar...
Kendinize has yorumunuzla özgün şiirler yazıyorsunuz.İçten,sade,dokunaklı.Bu şiir de sizin imzanızı hakederek taşıyor.Tebrik ediyorum.Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta