Zaferin en tatlısıdır kazanmak
İlelebet ağlamak yerine sadece bir an gülmek
Bittiğin her yerde başlamak veya dönmek geriye
İntikam ne kadar az olursa işte o kadar masumsun
Ne kadar gülersen işte o zaman, o kadar suçlusun
Bir ortasına varmak hayatın
Zehrini alıp atmak zorundasın
Ama bu kez bir bakarsın ki işlemiş vücuduna
Ağlamak gibi zehir, bulunmaz bir umuttur
Sen sar ki yaralarını girmesin düzenine
Işıklar arıyorum hiç olmadığı kadar
Hüzünler bitiriyorum henüz yaşanmayan
Ümitler besliyorum karşılıksız
Ne kadar geride olursan o kadar yakınsındır kadere
Besleme, bitirme, arama çünkü uzaksın ona
Yanımda bir ben birde kendim
Ağlıyorum zamansız hayalinle
Geçiyorum hayatının ortasından yalnız bir şekilde
Yol uzun, ömür kısa, nefes bitiyor süresiz
Dinliyorsun bana bakarken arkamda duran sahteyi
Ağlasam da gülsem de
Ben hayata bitirerek başlıyorum
Hep yeniden yeni baştan
Hiç yaşanmadığı gibi ışıksız ve sessiz
Ben aşka bitirerek başlıyorum
Kayıt Tarihi : 20.8.2011 02:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şeyhanlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/20/bitirerek-basliyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!