Kaşların Anka’nın kanadı oldu,
Kaf Dağı ardına götürdün beni.
Gözlerin veliler yurdunda buldu,
Deliler köşküne yatırdın beni.
Herkeste enginmiş bendeki yüce,
Duygumun deviymiş eldeki cüce.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
